Laatst belandde ik in een discussie op Facebook over een nieuw boek van een bekende Nederlander. Ik zal haar niet bij naam noemen, maar je kent haar ongetwijfeld van tv. Dat boek gaat over haar ervaring met de overgang. Over alles wat ze niet wist, maar graag geweten had voordat ze in de overgang kwam. Dan was ze nooit zo onderuit gegaan. Met dat boek heeft ze een missie, namelijk de overgang uit de taboesfeer halen. Bespreekbaar maken. En als dat je missie is, dan heb je mijn aandacht.
Want een BN’er die zich zo kwetsbaar uitspreekt, zorgt ervoor dat andere vrouwen voelen dat ze niet de enige zijn. Die roept herkenning op. En geeft het signaal dat je daar niet mee rond hoeft te blijven lopen.
Maar holymoly, wat een gif werd daarover gespuid. Een aantal vrouwen ging er helemaal op los. “Wat een aansteller”. “Weer zo’n BN-er die ergens een slaatje uit wil slaan”. “Hoezo is zij opeens de expert” en vooral “Hoezo taboe?” Nou ja, je kunt je er wel een voorstelling van maken. Misschien heb je dezelfde woorden ook wel eens gehoord. Of zelf gebruikt.
Laat een ander niet bepalen hoe jij hiermee om mag gaan
Maar als je niet weet hoe je in g*dsnaam deze dag weer door moet komen, als je ’s nachts amper slaapt, als alles pijn doet, als het voelt alsof er alleen maar een dikke mist in je hoofd hangt, als je om niks woedend kunt worden op degenen die je lief zijn, geloof me, dan wil je gehoord en geholpen worden.
Dan helpt een goedbedoeld het is maar een fase, dit gaat voorbij, niet. Dan mag je hulp vragen. Het is jouw leven en dat leef je maar 1 keer.
Dus bepaal alsjeblieft zelf hoe jij met je overgangsklachten om wilt gaan. Laat je klachten niet downsizen door anderen en doe het vooral ook zelf niet.
Want nee, je hoeft niet in stilte je tijd uit te zitten. Hopend dat dit snel voorbij gaat. Daarvoor duurt de overgang vaak te lang.
Tuurlijk, je kunt altijd wel ergere dingen bedenken.
Maar dat zou betekenen dat jij met klachten moeten blijven rondlopen, jouw potentieel voorlopig maar in de kast moet leggen, totdat dit een keer voorbij gaat.
Totdat je energie weer terugkeert en jij weer de dingen kunt doen die je hart je ingeeft om te doen. Terwijl er wel degelijk iets aan te doen is.
Je mag dus hulp vragen. Of je nou veel of weinig klachten hebt. Ik herhaal ‘m nog maar een keer 😉
Waar je die hulp zoekt is aan jou. Hormoonvervanging (of-aanvulling), supplementen slikken, je leefstijl aanpakken of een combinatie van die dingen. Opties genoeg.
Wil je onderzoeken of we met veranderingen in je leefstijl die klachten kunnen verhelpen? Dan ga ik graag met je in gesprek. Plan dan gewoon een vrijblijvende kennismaking.
Dan voel je gelijk of wij een goede match zijn om jou daarbij te helpen. Je krijgt hoe dan ook een paar tips van me om jouw specifieke klachten te verlichten.
Lieve groet, Anke
