Wanneer was de laatste keer dat jij écht vrije tijd had?
Tijd voor jezelf. Ongestoord alleen, met je eigen gedachten.
Misschien breekt het zweet je al uit bij het idee, maar de kans is groter dat je denkt hoe dan. Want we zijn me een partij druk met z’n allen. En niet dat we constant heen en weer rennen, maar echte stilte? Zonder afleiding?
Zeldzaam toch?
Wij hadden laatst echt een leeg weekend. Geen afspraken, de (bonus)kids bij hun moeder en het enige ‘moetje’ was dat er echt in de tuin gewerkt moest worden.
En dat was me toch lekker! Ieder in onze hoek van de tuin ongestoord onkruid wieden. Je gedachten een beetje als wolken voorbij laten drijven.
Die stilte en tijd in de natuur zijn, net als tijd om te reflecteren, zo belangrijk voor je mentale veerkracht. Je geeft je brein letterlijk even rust.
Vergeleken met een paar honderd jaar geleden leven we in een enorm prikkelrijke omgeving. En zelfs al zijn dat allemaal fijne prikkels (mwah), de hoeveelheid prikkels maakt je mentaal moe. Steeds moet je kiezen tussen de taak waar je mee bezig was en al die dingen die je aandacht vangen (elke ping van je telefoon, binnenkomende mailtjes of juist die collega’s die in de hoek zachtjes staan te praten).
Dat kan vermoeiend zijn. Zeker als je toch al snel afgeleid bent of moeite hebt om overzicht te houden op wat je allemaal wilde doen. Die vermoeidheid maakt dat je juist nog makkelijker afgeleid wordt.
En elke keer dat je aandacht naar iets anders gaat, toch die mail lezen of reageren op die collega die iets aan je vraagt, duurt het even voordat je focus weer helemaal terug is bij wat je eigenlijk aan het doen was.
En hoe meer aandacht die afleiding vraagt (je collega vraagt niet of je koffie wil, maar wat er gisteren in het teamoverleg besloten is), hoe langer het duurt om je volledige aandacht weer te richten op wat je aan het doen was.
Dan schakel je als het ware langzamer.
Als je moeite hebt met je concentratie of als er mentaal gewoon veel van je gevraagd wordt, dan zul je dit vast herkennen.
In een omgeving met weinig prikkels kan je brein ‘herstellen’.Even alleen zijn met je gedachten kan helpen om de dag te verwerken. Om bewust te worden van hoe je je voelt, van hoe je reageert op wat er om je heen gebeurt.
De natuur helpt daarbij. Die kalmeert, haalt je uit de actiestand en is bewezen goed voor je stemming, voor je immuunsysteem, voor je creativiteit én voor je focus.
Als je tijd hebt (😉) om daar eens bij stil te staan, heb ik een leuke oefening voor je.Bedenk eens hoe je een aantal van die stoorzenders kunt verwijderen (schermmeldingen en geluiden uitzetten bijvoorbeeld).En of je kans ziet om wat bewuster de natuur, je omgeving, in je op te nemen. Al kijk je maar 5 minuten naar de voorbij drijvende wolken.
Enne, in je opnemen hè. Niet naar buiten lopen en ondertussen de to-do lijst in je hoofd nalopen of dat moeilijke gesprek dat nog moet komen al drie keer in je hoofd afspelen😉
Ik ben benieuwd welk inzicht het je geeft.
Lieve groet,
Anke
p.s. Een oefening zoals deze, inventariseren en kijken waar ruimte kan ontstaan om in stilte te werken, een dosis ‘natuur’ te pakken of juist tijd voor jezelf te nemen, doe ik met cliënten wiens mentale veerkracht wel een boost kan gebruiken.
Nieuwsgierig naar wat we nog meer doen en of dat iets voor jou zou zijn? Neem gerust even contact op
